Пресносолни стихове

Поминък

 

Отмина робството… останаха робите.

Потърсиха новия си Бог – Осанна

отново надежда поругана;

поредния, разпъват го на кръста,

под него се нареждат за нирвана.

Само изправеният роб вижда хоризонта,

останалите плетат си сами хомота,

послушно палят огън за катрана,

продават пак свобода неразбрана.

Scroll to Top